Procesy uzdatniania wody w UE są stosowane rutynowo w odniesieniu do wody surowej (np. pobieranej z rzek lub wód gruntowych), przeznaczonej na potrzeby zaopatrzenia w wodę pitną.
Dokładna kombinacja zastosowanych metod jest zazwyczaj dostosowana
do źródła wody, by zapewnić najwyższe standardy jakości.

Procesy uzdatniania wody są dokładnie kontrolowane przez dostawców wody, co umożliwia optymalizację etapów uzdatniania i gwarantuje spełnienie norm jakościowych w kranie u konsumenta.

W przypadku produkcji wody pitnej przeważająca część wody surowej jest poddawana dezynfekcji. 99,9% wody surowej pobieranej bezpośrednio z wód powierzchniowych poddawane jest dezynfekcji (np. chlorem) w celu usunięcia śladowych ilości substancji chemicznych różnego potencjalnego pochodzenia

(w tym agrochemikaliów), aby ilości tych substancji były poniżej wymaganych wartości progowych.

To samo dotyczy glifosatu i jego metabolitu AMPA, które są bardzo łatwo ulegają degradacji przy wykorzystaniu powszechnie stosowanych metod dezynfekcji (zwłaszcza w wyniku chlorowania).

* kwas aminometylofosfonowy (AMPA) to główny metabolit glifosatu.