W UE glifosat jest stosowany głównie do zwalczania chwastów w okresie przed sadzeniem lub przedwschodowym – nie stosuje się go w okresie kwitnienia upraw, gdy pszczoły zapylają rośliny, ani do zwalczania kwitnących chwastów.

Glifosat działa poprzez przenikanie przez zielone liście chwastów, więc powinien być stosowany poprzez oprysk ukierunkowany tylko na te chwasty, które wymagają zwalczania.

Dzięki tym praktykom można ciągle zmniejszać stosowaną ilość glifosatu, mapując chwasty i rozpylając produkty na bazie glifosatu tylko na tych częściach pola czy sadu, w których jest to konieczne w celu zwalczania niepożądanej roślinności.

W wyniku takich działań narażenie rodzin pszczół miodnych na pozostałości glifosatu w nektarze i pyłku jest zazwyczaj ograniczone, a w miodzie rzadko występują znaczne pozostałości glifosatu.

W celu monitorowania tych pozostałości określono NDP* dla pozostałości glifosatu w miodzie (tak samo jak w przypadku każdego składnika aktywnego 
i każdego rodzaju żywności), żeby był on stosowany prawidłowo,
a jednocześnie w sposób bezpieczny dla środowiska i dla zdrowia ludzi.

Przed wejściem w życie wytycznych Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia 
i Bezpieczeństwa Żywności (DG SANTE) Komisji Europejskiej w sprawie ustalania NDP w miodzie (tj. przed 01.01.2020) NDP w miodzie był określany 
na podstawie konkretnych danych doświadczalnych tylko w przypadku kilku substancji czynnych środków ochrony roślin.
Dla innych substancji (w tym glifosatu) NDP ustalono na poziomie 0,05 mg/kg, co stanowiło pragmatyczny, lecz zachowawczy domyślny NDP.
W oparciu jednak o nowe wytyczne DG SANTE w sprawie ustalania NDP 
w miodzie przeprowadzono zgodne z nimi badanie obejmujące glifosat.
Badanie to oraz oficjalne dane dotyczące monitorowania glifosatu w miodzie zostały przedłożone organom regulacyjnym w ramach dokumentacji dotyczącej odnowienia zezwolenia na stosowanie glifosatu, by umożliwić określenie bardziej realistycznego NDP w miodzie.

W poprzednich latach pozostałości glifosatu w miodzie powyżej domyślnego NDP wynoszącego 0,05 mg/kg stwierdzano tylko w niektórych przypadkach
(ok. 3% badanych próbek). We wszystkich przypadkach, w których pozostałości przekraczały NDP, wartości te były o ponad rząd wielkości niższe od stężeń, które można byłoby uznać za zagrożenie dla zdrowia konsumentów.
Ponadto poziomy pozostałości glifosatu w miodzie nie były szkodliwe
dla zdrowia kolonii pszczół miodnych.

* Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości (NDP) to najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości pestycydów, który jest zgodnie z prawem tolerowany w żywności lub paszy lub na nich.